Het organiserende CVVO kan wederom een sterk deelnemersveld verwelkomen. Naast de profclubs uit het Noorden kan de 47e editie rekenen op sterke divisieclubs uit verschillende provincies, zoals ondermeer Quick’20, Koninklijke HFC en Zeeburgia.
Zou het Wilhelmus lukken om dit jaar met de schaal naar huis te gaan?
Na een mooi seizoen, met veel progressie, goed voetbal, vele overwinningen, promotie naar- en een 2e plek in de 1e divisie, zijn de verwachtingen bij spelers, trainers en supporters hooggespannen.
De grasvelden op sportpark De Rien liggen er veelbelovend bij. De zon schijnt volop en de supporters zijn in groten getale aanwezig. Na een feestelijke opening met een kleurrijke vlaggenparade kan de strijd om de titel losbarsten.
Spelend in nieuwe “wespen”shirts worden de talenten van de Eagles met 1-0 verslagen. Go ahead! Ook de volgende poulewedstrijden worden glansrijk gewonnen. Vrolijke gezichten alom. Met een doelsaldo van acht voor en nul tegen is de volgende ronde overtuigend bereikt.
Dat moet, net zoals de verjaardag van Tim, met een hiep hiep hoera en een lekker stukje taart gevierd worden.
In de kwartfinale treffen we een oude bekende uit de competitie. Quick Boys. Moet te doen zijn, toch? Of zou het elftal in de tussentijd net zo’n transformatie hebben ondergaan als Dirkie Kuyt? Gelukkig niet, door goed samenspel en snelle combinaties van de wespen, gaan de Kattukers, puur natuur, met 2-0 de kuikenbak in.
In de halve finale wacht sportclub Heerenveen. De kracht van Wilhelmus is inmiddels ook bij hun scouts en trainers doorgedrongen. Met een gesloten verdediging treden ze onze geelzwarte toppers (spelend in wit) tegemoet.
Even aftasten. Waar ligt de ruimte? Eerste grote mogelijkheid voor ons. Oei. Mis. Mooie redding. Weinig kansen over en weer. Het spel speelt zich vooral af op het middenveld. Wel veel strijd en passie. En dan uit het niets weet de tegenstander met een zondagsschot op zaterdag (mooie goal) te scoren. Niet getreurd er is nog een 2e helft om het recht te zetten. Vol overgave gaan de wespen op zoek naar het vijandelijk doel, ondanks verwoede pogingen wordt er helaas niet meer gescoord. Het laatste fluitsignaal klinkt. Eindstand 0-1. De Pompeblêden weten de wedstrijd ietwat tegen de verhouding in uit het vuur te slepen. Aan de ene kant teleurgestelde Wilhelmus spelers op de grond en aan de andere kant hossende, luid juichende Frieze voetballertjes. Hun blijdschap kan als groot compliment worden beschouwd.
Verliezen hoort bij de sport. Uithuilen en klaarmaken voor de laatste wedstrijd van het toernooi. In de troostfinale wordt er gespeeld tegen Fortuna Wormerveer. Een geduchte tegenstander. Zij zijn immers winnaar van de vorige drie edities. Wie van de twee ploegen heeft er na een lange, warme dag met veel wedstrijden nog kracht genoeg om zich nog één keer op te richten? Het antwoord is duidelijk. Wilhelmus!
Door een 2-0 overwinning zijn onze boys en girl op een mooie en welverdiende 3e plaats geëindigd. Achter profclubs Heerenveen en Emmen, the best of the rest! Iets om als amateurclub trots op te zijn.
Op naar de prijsuitreiking. Met bekers, dankwoorden, backflips en nog één keer een gezamenlijk lang zal hij leven voor de jarige.
Door enthousiasme, hard werken, plezier, samenspel, talent en teamspirit heeft het team een topprestatie neergezet. Met dank aan goed coachen van trainers Yassine en Fabian en het uitstekende spel van medespelers Wannes, Tim, Yannick, Timon, Bemake, Jasper, Tobias, Manon, Timo, Myrhon, Jesper, Hamza en Pieter is Ruben met z’n onnavolgbare acties en doelpunten door de plaatselijke jury gekroond tot speler van het toernooi. Een mooie beloning voor hem en het hele elftal. Hulde!
Ruben speler van het toernooi!
